Het verhaal van wijnmakerij Huize Timmermans in Rotem
Verhaal
Maar liefst 40 jaar geleden verbouwde hij zijn hobby tot zijn werk, en hij is daarmee een van de oudste wijnmakers van België. Jan van Huize Timmermans klinkt maar al te graag op zijn erkend Vlaams streekproduct, De Maaslander, en deelt zijn sappig verhaal.  
"Op 2 jaar tijd waren er in Vlaanderen al 2000 wijnmakers, maar ik zat echt bij de eerste tros.”

Hoe is je interesse voor de wijnmakerij beginnen te rijpen?

Jan: “Dat was in de winter van 1977. Ik heb toen samen met 43 mensen deelgenomen aan een cursus wijnmaken van 4 lessen, en toen had ik de friszure smaak echt te pakken. We zijn een wijnclub begonnen, en werden zo de eerste gilde van de VAW (Vereniging van Ambachtelijke Wijnmakers). Op 2 jaar tijd waren er in Vlaanderen al 2000 wijnmakers, maar ik zat echt bij de eerste tros.”

Wat waren de grootste uitdagingen als wijnpionier?

“Omdat we bij de eerste wijnmakers waren, hebben we ook uit veel fouten moeten leren. Wij zijn een wijnclub begonnen en werden zo later de eerste gilde van De Vereniging voor Amateurwijnmakers (V.A.W.). Enkele jaren later waren er in Vlaanderen al 5000 fruitwijnmakers. Ik ben 30 jaar voorzitter-lesgever van deze wijngilde 'Het Wienpumpke' geweest."

Het verhaal van wijnmakerij Huize Timmermans in Rotem

En later stapte je dan over op de combinatie appelen en druiven.

“Klopt. Mijn wijnen worden gemaakt op basis van druiven, Jonagold-appelen en appelen uit mijn eigen boomgaard. Wijn op basis van de Limburgse appel bij uitstek Jonagold heeft mooie aroma's maar te weinig zuren. Zo kwam ik op het idee om mijn druivenwijnen, die meestal iets te veel zuren hebben, voortaan te ontzuren op een natuurlijke wijze door ze te mengen met jonagoldwijn. Zodoende ontstond De Maaslander."

Het verhaal van wijnmakerij Huize Timmermans in Rotem

Wat maakt De Maaslander zo speciaal?

“Hij is vrij exclusief en het resultaat van jaren gepassioneerd werken en experimenteren. Hij is erkend door VLAM als traditioneel streekproduct en tot nu toe de enige op basis van appelen en druiven. De productie is beperkt en zo’n flesje gaat wel 7 keer door mijn handen. Onder andere om ze schoon te maken, ze te vullen en ze te etiketteren bijvoorbeeld. Ik zit elke week ook zo’n 40 tot 50 uur in mijn kelder. Dat is voor mij echt een passie, en dat proeven de mensen ook.”